
در برخی موارد این دو واژه را می توان به جای یکدیگر استفاده کرد. تفاوت اصلی این دو را می توان به طور مشخص در تلرانس ابعادی و نوع کاربرد آن ها جست و جو کرد. تیوب ها عمدتا کاربردهای سازه ای و مکانیکی داشته و در نتیجه قطر خارجی (OD) آنها حایز اهمیت می باشد و در نتیجه دقت ابعادی در تولید بایستی بیشتر معطوف به قطر خارجی آنها باشد تا قطر داخلی. در حالیکه لوله ها به طور معمول برای انتقال گازها و مایعات بکار می روند و بدین منظور دبی قابل انتقال آن ها که وابسته به قطر داخلی (ID) است مهم می باشد. سطح مقطع لوله ها دایره ای بوده و قابلیت تحمل فشار داخلی مناسبی را برای آنها فراهم می کند. در حالیکه، تیوب ها به غیر از سطح مقطع دایره ای، در مقاطع مربعی و همچنین مستطیلی نیز تولید می شوند. دسته بندی لوله ها به طور معمول با اندازه اسمی لوله ها (NPS) به همراه قطر اسمی و شماره Schedule آن ها انجام می پذیرد. شماره Schedule می تواند برای سایزهای متفاوت لوله یکسان باشد اما ضخامت جداره آن ها متفاوت خواهد بود.
تیوب ها به طور معمول با گزارش قطر خارجی و ضخامت جداره قابل سفارش هستند، هرچند که گاهی از قطر خارجی به همراه قطر داخلی یا قطر داخلی به همراه ضخامت نیز استفاده می شود. در حالت کلی، از نقطه نظر ابعادی، لوله ها رنج وسیع تری را نسبت به تیوب ها پوشش می دهند.
نکات کلیدی:
لوله ها عمدتا برای انتقال سیال استفاده می شوند در حالیکه تیوب ها عموما کاربردهای مکانیکی دارند.
لوله ها با سه مشخصه NPS، قطر اسمی و شماره Schedule (اسکجوال نامبر) قابل شناسایی هستند در حالیکه در تیوب ها، قطر خارجی و ضخامت مهم است.
گردآوری: واحد مهندسی- تحقیق و توسعه